Παρασκευή 6 Ιουλίου 2007

Η καρδιά μου καίγεται

Επειδή η δουλειά είχε μείνει μισή και έπρεπε να τελειώσει,νέα φωτιά έκαψε χθες την απομείνασα πράσινη δασική έκταση στο Νεοχώρι Πηλίου.
Παράλληλα οι αναζωπυρώσεις συνεχίζονταν όλες αυτές τις ημέρες,τόσο στο Πήλιο όσο και στην Πάρνηθα.

Και δεν μπορώ να ησυχάσω, όσο η φριχτή σκέψη ότι η εμπρηστική σεζόν μόλις άρχισε καθώς έχουμε πολύ καλοκαίρι ακόμη μπροστά μας , μου τρυπάει το μυαλό.
Δεν ξέρω αν εσείς ησυχάζετε τις νύχτες,εγώ πάντως δεν μπορώ.
Δεν μπορώ.Δεν μπορώ,όσο αναρωτιέμαι:

Tι σκατά την έχουμε και την πληρώνουμε την Πυροσβεστική αφού δεν μπορεί να εκπληρώσει τις στοιχειώδεις υποχρεώσεις της;Εγώ δεν ξέρω τίποτε άλλο,πέρα από το ότι αν δεν κάνω τη δουλειά μου το αφεντικό μου θα με πετάξει έξω.

Τι να τα κάνω τα μέσα πυρόσβεσης,τις μάνικες,τα Canadair,τα ελικόπτερα-που είναι και λειψά δηλαδή-που όταν πάρει η φωτιά και φυσάει διαβολεμένα άντε να τη σταματήσεις ηλίθιε.Να μην πάρει η φωτιά,αυτή ειναι η προστασία.Σήκωσε τους πυροσβέστες που έχουν ιδρώσει οι κώλοι τους από το τάβλι και στείλε τους σε περιπολίες.

Τι σκατά εννοούσε ο Φούρλας της Πολiτικής Προστασίας όταν λίγες ημέρες πριν το ξέσπασμα των πυρκαγιών και εν αναμονή του επερχόμενου καύσωνα,διαβεβαίωνε πως ο κρατικός μηχανισμός ειναι έτοιμος;Αν δεν ήτανε δηλαδή να πούμε έτοιμος τι θα μας έβρισκε;
Πόσο μεγαλύτερο κακό πια;

Τι περιμένουν υπάρχουσα και επίδοξη κυβέρνηση να πάρουν στις εκλογές που έχουν το θράσος να προαναγγέλουν ενώ η χώρα ακόμη καίγεται;
Απο μένα θα πάρουν από τα τρία το μακρύτερο,αλλά η δική μου γενναιοδωρία δυστυχώς δεν θα σώσει τα υπόλοιπα δάση.
Δεν θα τα σώσει.

Τι περιμένεις ρε ηλίθιε κόσμε όταν απλώνεις το ξερό σου κάθε φορά και ρίχνεις ένα ψηφοδέλτιο στην κάλπη;Έχεις χορτάσει την κοιλιά σου με τις υποσχέσεις που σε τάισαν ,ψηφίζεις και προδιαγράφεις -εσύ-το μαύρο μέλλον μου.Και καλά εμένα, γάμησε με.Ούτε για τα παιδιά σου δεν νοιάζεσε,μαλάκα,που δεν θα μπορούνε να ζήσουνε αύριο.Δεν σε νοιάζει,όμως γιατί θα τους χρυσώσεις το χάπι με το να τα βολέψεις σε μια δημόσια θέση,για την οποία ευχαρίστως θα έστηνες και κώλο.
Ρίξε λοιπόν σε λίγο καιρό το ψηφοδέλτιο,αλλά σε βεβαιώνω,δεν είναι χαρτί,είναι φύλλο από ένα καμμένο δεντράκι,που εσύ το πυρπόλησες και ούτε ένα δάκρυ δεν έχυσες γι'αυτό.

Τα δάση μας τα καίμε εμείς,χώστε καλά στο κεφάλι σας τούτη την αλήθεια,γιατί αυτή είναι η μοναδική.
Πράσινοι,κόκκινοι,μπλε,πορτοκαλί ή ροζ,ψυχάκηδες ή οικοπεδοφάγοι καταπατητές,εμείς είμαστε.
Προτείνω να καταργηθεί πια η ρετσινιά που κόλλησε στον κακομοίρη τον Νέρωνα που στο κάτω κάτω της γραφής μόνο μια πόλη έκαψε.Στο εξής το συνώνυμο του εμπρηστή να είναι ο Έλληνας.Στην τελική τόσες χιλιάδες στρέμματα έχουμε καθαρίσει.Καταφέραμε να κάψουμε και Εθνικό Δρυμό,στοιχηματίζω κατόρθωμα πρωτοφανές στα παγκόσμια δεδομένα.
Δηλαδή άλλος να έχει το όνομα και άλλος τη χάρη,αδικία ρε γαμώτο.


Θα ήθελα το πρώτο μου post σε τούτο εδώ το βήμα να ήτανε διαφορετικό,αλλά δεν μπορώ.Η καρδιά μου καίγεται.

Δεν υπάρχουν σχόλια: