Στα 10-12 χρόνια σου,στο δημοτικό δηλαδή,μαθαίνεις να αντιγράφεις την άσκηση από τον διπλανό σου.Είσαστε κολλητάρια και δεν βλέπεις τίποτα κακό σ'αυτό,αντίθετα,κάπως έτσι χτίζονται οι δυνατές φιλίες.Με την αλληλεγγύη.
Στα 14-15 χρόνια σου,δοκιμάζεις το πρώτο σου σκονάκι.Για πλάκα στην αρχή ή για να αντιδράσεις στο κατεστημένο και αν διαπιστώσεις ότι τα καταφέρνεις να ξεγελάς τον καθηγητή σου,η συνήθεια γίνεται λατρεία και με μεγάλη σου χαρά ανακαλύπτεις ότι δεν χρειάζεται να μελετάς.Απορείς κιόλας που κάποιοι μαλάκες στην τάξη εξακολουθούν να το κάνουν.Μια φορά βέβαια πιάστηκες,και δεν θα το ξεχάσεις ποτέ,που ο πατέρας σου σε μάλωσε "με ρεζίλεψες ρε μαλακισμένο,ούτε ένα σκονάκι δε μπορείς να κάνεις...".Αλλά ορκίστηκες από τότε να είσαι προσεκτικός.
Στα 16-17 σου χρόνια έχεις αφήσει πίσω σου πια τις τετριμμένες μεθόδους σκονακίων και έχεις εισάγει νέες,πρωτοποριακές και ευφάνταστες-γιατί ότι είσαι γερό μυαλό είσαι, αλλά όχι και να κάθεσαι να το ξοδεύεις μελετώντας!Μάλιστα ενδεχομένως η μέθοδός σου να γίνει και διάσημη μέσω του περιοδικού schooligans
γεγονός που θα σου δώσει δύναμη για νέες ανακαλύψεις.Οι γονείς σου ανησυχούν τις ώρες που είσαι κλεισμένος στο δωμάτιό σου,όχι μήπως παίζεις WoW και δεν διαβάζεις για τις πανελλήνιες,αλλά για το αν θα καταφέρουν να σου βρούν το καλύτερο φροντιστήριο.Όχι με τους καλύτερους καθηγητές,αλλά με τα καταλληλότερα κονέ στο υπουργείο.
Και τα καταφέρνουν να σου το βρουν.Σιγά και το δύσκολο δηλαδή.Μπορεί να σκίζονται στη δουλειά για να σου το πληρώνουν,αλλά χαλάλι άμα είναι να γνωρίζεις από πριν τα θέματα των εξετάσεων.Και πάλι όμως δεν ησυχάζουν.Κι αν κάτι δεν πάει καλά;
Ευτυχώς ο βουλευτής που χρόνια τώρα γλύφει ο φτωχός μεν περήφανος δε πατέρας σου, σού έχει τη λύση.Αν κάτι δεν πάει καλά,θα το φτιάξουμε μετά.Αρκεί να χτυπήσει μερικές υπερωρίες για να μαζέψει τα λεφτά για το μικρό δωράκι των βαθμολογητών.Άντε το πολύ πολύ να κάνει και μια τρίτη δουλειά.Εσύ να είσαι καλά να παίζεις WoW και όλα τα άλλα γίνονται.
Αν στραβώσει κάτι,δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα.Το πολύ πολύ να διασυρθούν οι βαθμολογητές του γραπτού σου,αλλά δεν πειράζει γιατί τα λεφτά τους τα έχουν πάρει.Εσύ δεν ανησυχείς μήπως μηδενιστείς,γιατί το κράτος αν μή τι άλλο είναι δίκαιο.Στην τελική θα τους πείσεις ότι κάποιοι θεότρελλοι βαθμολογητές θέλησαν να σε ευνοήσουν χωρίς να γνωρίζεις το λόγο.Η ισότητά σου με τους υπόλοιπους μαλάκες υποψήφιους που φιλοδοξούν να επιτύχουν μελετώντας και μόνο,δεν παύει ποτέ να υφίσταται.
Και να 'σαι.Περνάς στο πανεπιστήμιο.Βέβαια εσύ δεν είχες καμία προτίμηση για καμία σχολή αλλά σου διάλεξαν μία οι γονείς σου.Καλά, εκεί τώρα πια είσαι πολύ άνετος.Οι αντιγραφές είναι παιχνίδι.Εργασίες βρίσκεις έτοιμες στα φωτοτυπάδικα.Και με ένα καλό πακέτο ευρώ,σου φτιάχνει κάποιος την καλύτερη διπλωματική εργασία.Για την εξέταση δεν ανησυχείς,γιατί είσαι γραμμένος και στη φοιτητική παράταξη και οι ομόφρονες εξεταστές καθηγητές σου δεν σκοπεύουν να σε κουράσουν.
Το πτυχίο του πανεπιστημίου ήτανε για σένα ό,τι πιο εύκολο απέκτησες ως τώρα.Αλλά οι γονείς σου ποτέ δεν παύουν να ανησυχούν για σένα.Σε στέλνουν στο στρατό-όχι πολύ μακριά,εκεί δίπλα ευτυχώς,και δεν πειράζει που του πατέρα σου του έχει πια ξεραθεί το στόμα γιατί όσο σάλιο του είχε απομείνει, το πρόσφερε στον βουλευτή για να σε φέρει κοντά.
Και περιμένουν με αγωνία την ώρα που θα απολυθείς,για να προλάβεις τον διαγωνισμό του ΑΣΕΠ.Όχι δα για να προλάβεις να διαβάσεις,μη λέμε μαλακίες.Να προλάβεις,μη γίνουν εκλογές και δεν ξαναβγεί ο βουλευτής. Πήρε καταναλωτικό δάνειο και βρήκε τα λεφτά για το μικρό δωράκι των βαθμολογητών.Πας γράφεις στον ΑΣΕΠ-ή δεν πάς και καθόλου,εξαρτάται από την ισχύ του βουλευτή που έγλειψε άλλη μια φορά ο μπαμπάς σου-και σε λίγους μήνες φιγουράρεις στις λίστες των διορισθέντων.Στο μεταξύ,όταν έχεις τις μαύρες σου,μπαίνεις εδώ για να γελάσεις λίγο.
Σε λίγο καιρό είσαι διορισμένος.Συνήθως βαριέσαι τη δουλειά σου,αλλά οι γονείς σου είναι πολύ περήφανοι που τόσα χρόνια στα θρανία,τόσα φροντιστήρια και φοιτητικά έξοδα, δεν πήγανε για σένα χαμένα.
Καμιά φορά εκεί που διαβάζεις την εφημερίδα σου στη θέση για την οποία τόσο κόποιασες,αναρωτιέσαι γιατί δεν κάνει όλος ο κόσμος αυτό που έκανες εσύ.Και γιατί γκρινιάζει ο κάθε μαλάκας που ενώ διαβάζει δέκα χρόνια και συλλέγει μεταπτυχιακά και διδακτορικά, δε βρίσκει μια δουλειά της προκοπής.Δεν καταλαβαίνεις το γιατί.Το κράτος αν μή τι άλλο είναι δίκαιο.Εσένα πάντως σου 'ξηγήθηκε σπαθί.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Με πολύ χιούμορ έκανες μια πλήρη περιγραφή της Ελληνικής πραγματικότητας. Το καταραμένο ρουσφέτι μαζί με τον μπαμπούλα των πολιτευτών μας, που λέγεται πολιτικό κόστος, είναι η κύρια αιτία της κακοδαιμονίας μας.
Δημοσίευση σχολίου